4, 5 വർഷങ്ങളിലെ വിദ്യാർത്ഥികൾ കൊക്കോ കൃഷിയെക്കുറിച്ചും കൊക്കോ കർഷകർക്ക് അവർ ചെയ്യുന്ന ജോലിക്ക് വളരെ കുറഞ്ഞ കൂലി എങ്ങനെ നേടാമെന്നും പഠിക്കുന്നു, അതായത് അവർ പലപ്പോഴും ദാരിദ്ര്യത്തിലാണ്.കൊക്കോ കർഷകർക്ക് പ്രതിദിനം 12.64 ആർഎംബിയിൽ ജീവിക്കാമെന്നും അവരുടെ കുടുംബത്തെ പോറ്റണമെന്നും അവർ മനസ്സിലാക്കി.ലോകത്തിൻ്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ ഇനങ്ങൾക്ക് വില കുറവായിരിക്കുമെന്ന് വിദ്യാർത്ഥികൾ മനസ്സിലാക്കി, അതിനാൽ, ഇത് കണക്കിലെടുത്ത് തുക 50RMB ആയി ഉയർത്തി.

വിദ്യാർത്ഥികൾ എന്താണ് വാങ്ങേണ്ടതെന്ന് ആസൂത്രണം ചെയ്യുകയും അവരുടെ ബജറ്റിനെക്കുറിച്ച് ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം ചിന്തിക്കുകയും വേണം.ദിവസം മുഴുവൻ കഠിനാധ്വാനം ചെയ്യുന്ന കർഷകന് പോഷകാഹാരത്തെക്കുറിച്ചും ഏതൊക്കെ ഭക്ഷണങ്ങളെക്കുറിച്ചും അവർ ചിന്തിച്ചു.വിദ്യാർത്ഥികൾ 6 വ്യത്യസ്ത ടീമുകളായി പിരിഞ്ഞ് എയോണിലേക്ക് പോയി.തിരികെ വന്നപ്പോൾ വിദ്യാർത്ഥികൾ തങ്ങൾ വാങ്ങിയത് ക്ലാസുമായി പങ്കിട്ടു.

അനുകമ്പയെക്കുറിച്ച് പഠിക്കാനും ദൈനംദിന ജീവിതത്തിൽ അവർ ഉപയോഗിക്കുന്ന കഴിവുകളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാനും കഴിഞ്ഞ വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് ഇത് അർത്ഥവത്തായ പ്രവർത്തനമായിരുന്നു.സാധനങ്ങൾ എവിടെ കണ്ടെത്താമെന്നും ഒരു ടീമിൻ്റെ ഭാഗമായി മറ്റുള്ളവരുമായി നന്നായി പ്രവർത്തിക്കാമെന്നും അവർക്ക് ഷോപ്പ് അസിസ്റ്റൻ്റുമാരോട് ചോദിക്കേണ്ടി വന്നു.

വിദ്യാർത്ഥികൾ അവരുടെ പ്രവർത്തനം പൂർത്തിയാക്കിയതിന് ശേഷം, മിസ് സിനേഡും മിസ് ഡാനിയേലും ജിൻഷാസോവിലെ ഭാഗ്യം കുറഞ്ഞവരും ശരിക്കും കഠിനാധ്വാനം ചെയ്യുന്നവരുമായ (സ്ട്രീറ്റ് ക്ലീനർമാരെപ്പോലെ) 6 പേർക്ക് അവരുടെ കഠിനാധ്വാനത്തിന് നന്ദി പറയാൻ സാധനങ്ങൾ എത്തിച്ചു.മറ്റുള്ളവരെ സഹായിക്കുകയും അനുകമ്പയും സഹാനുഭൂതിയും പ്രകടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ട പ്രധാന ഗുണങ്ങളാണെന്ന് വിദ്യാർത്ഥികൾ മനസ്സിലാക്കി.

പ്രവർത്തനത്തിനായി 4, 5 വർഷങ്ങളിൽ ചേർന്ന മറ്റ് അധ്യാപകരുടെയും ജീവനക്കാരുടെയും പിന്തുണയില്ലാതെ ഈ പ്രവർത്തനം സാധ്യമാകുമായിരുന്നില്ല.നിങ്ങളുടെ പിന്തുണയ്ക്ക് മിസ്. സിനീദ്, മിസ് മോളി, മിസ്. ജാസ്മിൻ, മിസ്. ടിഫാനി, മിസ്റ്റർ ആരോൺ, മിസ്റ്റർ റേ എന്നിവർക്ക് നന്ദി.

ഈ വർഷം 4, 5 വർഷങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിച്ച മൂന്നാമത്തെ ചാരിറ്റബിൾ പ്രോജക്റ്റാണിത് (കാർ വാഷും നോൺ-യൂണിഫോം ദിനവും).ഇത്തരമൊരു അർഥവത്തായ പദ്ധതിയിൽ പ്രവർത്തിച്ചതിനും സമൂഹത്തിലെ മറ്റുള്ളവരെ സഹായിച്ചതിനും 4 ഉം 5 ഉം വർഷങ്ങൾ നന്നായി ചെയ്തു.